وطن،عادت،سرخوشی،کلمه الیوم...

آخرین بار بیش از ۶۰ روز پیش بود که ی شب دل زدم به دریا و شب موندم بیدار...

الان الان یکی دیگه م،سرشارم،نه، کلمه ای هستم که هنوز نمیدونمش.

به لطف تو...به لطف تو،به لطف تو عزیزدلم.به لطف تو و دوست دارم این رو تا اخر عمر تکرار کنم...

در مورد عادت باید بگم که انگار عادت کردم اینجا نوشتن رو و خ استم بگم که خیلی زود عادت می‌کنیم.

سرخوشی رو گفتم

و کلمه الیوم،غصه ی دوست داشتنی امروزم بود...