روزهای روشن

هفتمین روزه که برای دومین بار مامان شدم.

چقدر روشنه این روزها...خوشحالیاش رو باید نوشت و ثبت کرد،خستگیاش رو ماساژ داد،دلتنگیاش رو به دریا سپرد و این شب های روشن رو توی سینه‌م حفظ کنم،

اون لحظه‌هایی که هانی میاد زهرا رو بغل می‌کنه و براش شعرایی که میخوندم رو می‌خونه.

اون لحظه هایی که صداش می‌کنه و زهرای بهارم چشماشو باز می‌کنه.

اون لحظه هایی که زهرا سرش روی سینه‌م خواب می‌ره...

اون وقتایی که براش حافظ می‌خونم و با چشمای جذابش نگاهم می‌کنه.

یا لباش به خنده و ناراحتی تغییر می‌که فرمش.

خدایا برای این دوتا فرشته‌ی قشنگ،برای این زندگی، ازت چه طور تشکر کنم؟